IMAGES AND TEXT by Servaas Van Belle
4 Oogst 1914
Het was op dinsdag '4 Oogst 1914', zoals augustus toen heette, dat de oorlog België begon op te vreten. Een slecht moment, want de boeren waren volop aan het oogsten. De eerste velden waren al gemaaid, maar menige graanhalm zou door oprukkende en wegtrekkende troepen vertrappeld worden. Ik moest eraan denken terwijl ik door Franse departementen reed, in het spoor van mijn overgrootvader. Soldaat 2e klasse, Edmond Van Belle had er de laatste twee oorlogsjaren doorgebracht in hospitalen, hersteloorden, opleidingskampen en kazernes. Telkens geveld door ziekte.
Van Indre langs de Manche tot in Seine-Maritime.
Tussen de oude hospitalen en vervallen depots stonden nu muren hooi in verschillende formaten. Het leken soms stapels goud. Goud om die oorlog te bekostigen. Ook uitvergrote fragmenten uit de loopgraven. Stapels zandzakjes. Eén per één met de hand gevuld en op elkaar gestapeld. Vaderlanders. Opeengestapelde lijkkisten die na de oorlog werden opgegraven om daarna in de moederschoot van de heimat opnieuw te slapen worden gelegd.
Elke hooibaal langs de route werd een mens.
Elke muur een monument.
Het was op dinsdag '4 Oogst 1914', zoals augustus toen heette, dat de oorlog België begon op te vreten. Een slecht moment, want de boeren waren volop aan het oogsten. De eerste velden waren al gemaaid, maar menige graanhalm zou door oprukkende en wegtrekkende troepen vertrappeld worden. Ik moest eraan denken terwijl ik door Franse departementen reed, in het spoor van mijn overgrootvader. Soldaat 2e klasse, Edmond Van Belle had er de laatste twee oorlogsjaren doorgebracht in hospitalen, hersteloorden, opleidingskampen en kazernes. Telkens geveld door ziekte.
Van Indre langs de Manche tot in Seine-Maritime.
Tussen de oude hospitalen en vervallen depots stonden nu muren hooi in verschillende formaten. Het leken soms stapels goud. Goud om die oorlog te bekostigen. Ook uitvergrote fragmenten uit de loopgraven. Stapels zandzakjes. Eén per één met de hand gevuld en op elkaar gestapeld. Vaderlanders. Opeengestapelde lijkkisten die na de oorlog werden opgegraven om daarna in de moederschoot van de heimat opnieuw te slapen worden gelegd.
Elke hooibaal langs de route werd een mens.
Elke muur een monument.
August 4, 1914
It was on Tuesday that the war began to consume Belgium. A bad time, as farmers were harvesting in full swing. The first fields had already been mowed, but many a grain crop would be trampled by advancing and moving troops. I was reminded of this as I drove through French departments, following in the footsteps of my great-grandfather. Private 2nd class, Edmond Van Belle had spent the last two war years there in hospitals, convalescent homes, training camps and barracks. Felled by illness each time. From Indre along the Manche to in Seine-Maritime.
Between the old hospices and dilapidated depots were now walls of hay of various sizes. They sometimes seemed like piles of gold. Gold to pay for that war. Also enlarged fragments from the trenches. Piles of sandbags. Hand-filled one by one and stacked on top of each other. Fatherlands. Stacked coffins dug up after the war, only to be put to sleep again in the mother's womb of the heimat.
Every hay bale along the route became a human being.
Every wall a monument.
It was on Tuesday that the war began to consume Belgium. A bad time, as farmers were harvesting in full swing. The first fields had already been mowed, but many a grain crop would be trampled by advancing and moving troops. I was reminded of this as I drove through French departments, following in the footsteps of my great-grandfather. Private 2nd class, Edmond Van Belle had spent the last two war years there in hospitals, convalescent homes, training camps and barracks. Felled by illness each time. From Indre along the Manche to in Seine-Maritime.
Between the old hospices and dilapidated depots were now walls of hay of various sizes. They sometimes seemed like piles of gold. Gold to pay for that war. Also enlarged fragments from the trenches. Piles of sandbags. Hand-filled one by one and stacked on top of each other. Fatherlands. Stacked coffins dug up after the war, only to be put to sleep again in the mother's womb of the heimat.
Every hay bale along the route became a human being.
Every wall a monument.
